دنیای من

روزگار من

دنیای من

روزگار من

من

این روزها 

منم و درس

منم و دعا

منم و اوج تلاطمی آرام

منم و اوج تفکر در سکوت

منم و امواج میرای زندگیم

 وتنها امیدم به لطف اوست

که مرا به آنچه دوست دارم برساند


 

بار دیگر

یادش بخیر تابستون سال قبل خودمو با درس خفه می کردم

7-8 ساعت گاهی 11-12 ساعت

تو خوابگاه با اون شرایط کلاس و درس و اتاق مطالعه ای که

 تا چن ماه از سال نصفه ش اتاقک خدمتکارا بود

بازم 5-6 ساعت میخوندم

از دی ماه افت کردم و نتیجه ش مردودی با 50-100تا قبولی با روزانه

از تیر شرو کردم با این دغدغه ی دوتا درس مونده و ترس 9ترمه شدن که 8ترمه شدم

تا آدر یه دور میزنم و می رم تو 3 ماه حیاتی(Vital)

تو تکمیل ظرفیت رشته علم سنجی که از ترم دو بدون اطلاع از نام پر آب و تاب  Scientometrics عاشقش شدمو

مطالعه می کردم و حتی دست به تحقیق زدم و بازم می خوندم - اونم قطب علمسنجی خاورمیانه اوردش

کلی زحمت کشیدم و هر روز بیش از دیروز عاشقش میشم

حالا موندم خدا میخواد من برای بار دیگه تو این سال در پوست خودم نگنجمو و قبول شم 

خدایا خواهش میکنم....قسمت میدم به اولیایت که قبولم کنی

همه اینا مثه پازل معنی داره 

ینی خدایا دعاهام و واسطانم رو می پذیری؟؟؟

خدایا عاشقتم و عاشقش ....کمکم کن 

زیستن سخت ساده است و پیچیده نیز هم

هر روز یک دغدغه جدید

این است فراز و نشیب

از آخرینهایش می گویم

سخت خواندن نیم ساله ی کنکور92

کنکور و تنها 50 اختلاف با روزانه ها

مردود شدن در دور اول

بعد از تلاش از دی ماه تا مهر ماه بعد درس و امتحان و 8 ترمه بودن درست شد

آخیــــــــــــــــــــــــش

تکمیل ظرفیت ارشد

خدایا نگیره علم اطلاعات من بی دغدغه 4 ماه سر کنم

دفترچه::::: روزانه علم سنجی مرکز منطقه ای علوم و فناوری شیراز

میزنم شاید شد شانسه دیگه..البته من خوش شناس معروفی نیستم

ولی باز فکرم را اندک مقداری مشغول می کند و ماه دیگر اضطراب دارم که چه شد؟؟؟

فخر عزیمت جاودانه

این روزها

جنون را بیشتر حس می کنم

امروز در پوست خود نمی گنجیدم

بالخره بعد کلی زحمت کار درسام درست شد

دوستم هم بالاخره منو از دل واپسی در اورد

این روزا بیشتر از هر موقع آرامش وجود خدا رو حس میکنم

آی عشـــــــــــــــــق آی عشــــــــــــــــــــق

پاییز

گویی رسیده بود

 این روزگار سرد

این سربه زیرِ مرد،

این روزگار زرد

هرچند زرد و سرد

 رنگ غم است ولی

از شور کودکان 

آید نشاطِ من

در کنج خانه ام

اما نه خسته هیچ

شور است و کار و عشق

غم در کنار نیست