دنیای من

روزگار من

دنیای من

روزگار من

و این منم...

یادش بخیر کودکی

همیشه وسیله گم میکردم

دفتر ۱۰۰ برگ نصف میشد

خدا رو شکر که گذشت

روزهای پر از احساس و شعر و غم و اندوه و

عشق شاملو

اما هنوز هم حواسپرتم

هنوز هم غم هست 

و عشق متعادل به شاملو

و عاشق زهره بودن و با حرف زدنش آروم شدن

اما این روزگار بد تا میکند

دوستش دارم اما در مسیر فراز به نشیب آزار میبینم

و ترجیح میدم صامت بمانم و خودم دوست خودم باشم

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد