دنیای من

روزگار من

دنیای من

روزگار من

می تپد

عجب روزگاری شده

شایدم ذات آدمی همینه

یک روز تنهایی دست میذاره گلوت

و به دنبال یک دوستی برای صحبت

یک روز در جمعی و پر از دوست

اما هیچ کدوم از فیلتر رد نمیکنن

و هم صحبت خوبی نیستن

یه روز تنهایی و هم صحبت هم داری

کلی صحبت میکنی و نشاط میابی

اما باز هم اون هم صحبت اولی که مد نظرت بوده نیست

خلاصه تنها نیستی ولی قلبت تک و تنها 

بین دوازده تا دنده محصور قفسه سینه

ولی باید برای افسرده نشدن برنامه داشته باشه

و به زندگی ادامه بده تا روزی که از زندان جدا میشه


نظرات 2 + ارسال نظر
علی امین زاده یکشنبه 24 خرداد‌ماه سال 1394 ساعت 08:13 http://www.pocket-encyclopedia.com

به قلب شیشه ی بشکسته سوگند....

ناتاشا سه‌شنبه 29 اردیبهشت‌ماه سال 1394 ساعت 12:09 http://barayebahar.persianblog.ir

انسان برای انسان خلق نشده است
دل انسان مال خداست
عشق به انسانها یک فریب بیشتر نیست
اما خوبه
برای تداوم نسل چیز خوبیه
اما ا ینکه گمان کنیم خوشبختی ما به عشق ماست اشتباه است
عشق ما با دیگر انسانها هیچ فرقی نداره و فقط تو چشم ما با دیگران متفاوت است
اگه به این نگاه خودمان اعتماد کنیم سرمان به سنگ می خوره و خدا نکنه راه برگشتی نباشه
بهترین راه اینه که خودمان را مسئول خوشبخت کردن خودمان کنیم و به دیگری به همان اندازه که اهمیت دارد توجه کنیم
یعنی به اندازه یک انسان عادی که هر لحظه ممکن است عوض شود.
تنها خداست که استحقاق دل ما را دارد و هر کس غیر او در این دل باشد غاصب است و دلدار شایسته ای نیست.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد