یک تیر ماه

امسال اولین سالی هست که بعد امتحانها مانده ام خوابگاه

جو خلوت و نابسامان خوابگاه الزهرا را از نزدیک دیدم و

هرجا میرم بچه ها ی خوابگاه اعتراض می کنند و من کنار می مانم

چرا که هیچ فایده ای ندارد این شعارهای پوشالی و الکی

این روزها منم و شبکه های اجتماعی و زندگی آروم

این روزها میدونم دارم قدمهای جدید رو بر میدارم ...نه  احمد شاملو و نه زهره

ولی تنهایی آزاردهنده نیست چرا که خدا پیشم هست و ناظر زندگیم

خدایا در آغوشت غرق شده ام و میخواهم همین گونه باشم