تجربه کسب کردن هیچ وقت راحت نیست. ما از شکست هامون درس میگیریم. از چالش هایی که برامون وجود داره کلی نکات یاد میگیرم. خوشحالم که حس و حالم برگشت به ماههای اخیر و مدام دلم نمیگه ای کاش با دوستت، دوستی، حرف بزنی.. میدونم به عنوان دوست براش ارزشمندم، اما میدونم این آدم و من هر کدوم واقعیت هایی داریم که جدی تر از اون چیزیه که در قلب مون موجوده.. تو این روزگار پر فراز و نشیب، وجود حس های خوب درونی، به من کلی حال خوبی القا می کنه ، پس ازشون با آغوش باز استقبال می کنم.
روندی که پیش میرم و طی اون، توقعی از دوستم نداشته باشم که ذهنم رو از وجودش نگران و آشفته کنه، روند خوبیه. اما دروغ چرا! دوست داشتنش هیچ تغییری نمیکنه که با درک مهرش، بیشتر میشه