آنوشا

نمی‌دانم چرا وقتی به تصاویرت نگاه می‌کنم آرامشی فراتر از غم از دست دادنت مرا احاطه می‌کند. احساس می‌کنم هرجای این جهان بی‌کران که قدم بگذاری با جسم زمینی یا روح آسمانیت، چنان آرام و شاد خواهی بود که نگرانت نخواهم بود. دروغ نیست اگر بگویم دلتنگت خواهم شد اما می‌دانم آرامش تو در هر کجای این جهان پهناور برای من ارزش مضاعف دارد. آنوشای عزیزم هنوز هم در قلب من بهترین جای جهان را داری. امیدوارم در دنیای دیگر که حد و مرزی در آن وجود ندارد، چنان رشد کنی و زندگی شادی داشته باشی که خیال آرام ما آرام‌تر از گذشته شود.