وقتی کلمه عشق را به ذهن وارد کردم یازده ساله بودم
هوادارای از شاعران بود
دوستان عاشق فوتبال و بازیکنان و بازیگران بوددند
اما من غرق در رویاهای شاعرانه
هنوز به تمام رویاهایم علاقه مندم
اما چهار سال با افرادی زندگی کردم که
عاشق بودند
عشق ورزیدند
چه لحظات نابی داشتند
اول می گفتم من در شهر غریب تنهایم و آنها با همسر یا رفیق خود یا همان همدم
اما بعد از چند ماه میدیدم آنهایی که دعوای تلفنی داشتند تا پاسی از شب
در محوطه خوابگاه گریه می کردند
و تنها مشتی خاطرات بود
راستش حرفم درستی و نادرستی این شکل دوستی ها نیست
خاطرات جدایی را تنها دیدم و بس نه یکی یا دوتا بسیار زیاد
دیروز دوست دوستم که از همدم خود با عشق حرف میزد
آرزوی خوشحالی کردم و ادامه دوستی
اما ته دلم برای دوست دوست خیلی غصه خوردم
امیدوارم نه وابسته شود و نه دلبسته
و بداند باید چنان "خود" باشد که بدون همدمش زندگی راحتی داشته باشد
سلام دوست عزیز
برای افزایش بازدید و افزایش پیج رنک گوگل و الکسای خود ، با ما تبادل لینک کنید
امتحانش ضرر نداره