پایان نزدیک است

سلام به تمام کسایی که به وبلاگ من سر می زنن 

امروز روز خیلی خوبی رو شروع کردم و پر از انرژی مثبت هستم.

احساس خوبی دارم که فرصت جدید پیدا می کنم. 

اما اگر بخوام یک سیکل رو از اول شروع کنم اون شیمای دو سال پیش نیستم. 

بالاخص که دغدغه های عاطفی هم ندارم. 

یه موقع عاشق کانادا بودم چون دوستم فاطمه بود. که فوت کرد. بعدا گفتم کسی که دوستش دارم اونجاست

احمقانه ست که به این فکر نمی کردم بابا اون اصلا وقت سر خاروندن نداره چه برسه که علاقه به ملاقات با تو داشته باشه

الان دیگه به درجه ای از عرفان  رسیدم که می گم خوب برم جایی که عشق در من التهاب یه کبریت روشن رو هم نداشته باشه

عاشق این حس رهایی م  مخصوصا که می دونم که مسیر سابق یه مسیر یه طرفه ست. 

از دیشب هم روزشمار زدم که دیگه بهش ایمیلی نزنم  تا عادت کنم مثل نبودنش در ساده ترین شبکه ها

از امروز 25 بهمن شروع می کنم ببینم تا کی مقاومت می کنم