این یعنی رنج که دستت بلرزد و
پایت برقصد از رنج روزگار
این همان شکنجه گاه زندگی ست
که سراپا به رعشه باشی از مکر روزگار
نفرین و کینه چرا چنین کند؟
آری به هر ساز برقصد پدر چرا؟؟
او جنگ کرد با بد روزگار، اما
امروز گرفتار شد به بد روزگار
**************************************
شعر را سال قبل نوشته ام
صبور باش خدا حواسش به بنده هایش هست
سلام شیما خانم
وب جالبی دارید.به منم سر بزنید
خوشحال میشم
مر30